Wąż Chiński !!

Wąż Chiński jest to wąż niejadowity z rodziny połozowatych. Znany jest tez pod polskimi nazwami połoz (lub wąż) smugooki, połoz (wąż) tajwański lub połoz (wąż) długoogonowy. Hodowcy zazwyczaj nazywają ten gatunek "teniurą". Jest to jeden z najpopularniejszych mieszkanców domowych terrariów.

Lubiany jest za łatwość w hodowli i łagodny charakter ( choć również zdarzają się groźne osobniki tego gatunku)

                                                      WYGLĄD!

Opis ten odnosi się do najczęściej spotykanego węża w polskich hodowlach amatorskich Elaphe Teaniura Friesi. Duża owalna głowa wyodrębniona od reszty ciała. Ciało szczupłe, ale jest to dość silny wąż. Dorosłe osobniki osiągają średnicę przedramienia dorosłej osoby. Ubarwienie zmienne w zależności od podgatunku, najczęściej można spotkać szaro-żółte, na grzbiecie i po obu bokach ciała biegną regularne czarne plamy zlewające się w tylnej części ciała. Przez pysk i głowę biegnie ciemna charakterystyczna smuga. Samca rozróżniamy dzięki dłuższemu ogonowi oraz zgrubieniu w okolicy odbytu, przez co odnosimy wrażenie grubszego ogona. Wąż największą aktywność wykazuje w ciągu rana oraz w godzinach do południowych. W warunkach naturalnych osobnik ten kiedy napotyka człowieka i nie ma gdzie się schronić broni się w sposób charakterystyczny: wygina esowato przednią część ciała, unosi się wysoko z otwartym szeroko pyskiem i próbuje zaatakować napastnika, potrząsa przy tym energicznie końcówką ogona co na liściastym lub suchym podłożu wywołuje ciekawy dosyć efekt - dźwięk podobny do grzechotki grzechotnika.

                                               POŻYWIENIE!

Wąż chiński na wolności żywi się gryzoniami, małymi ptakami, jaszczurkami, niewielkimi węzami. W niewoli podaje mu się szczury, duże myszy, świnki morskie, czasem tez chomiki, niewielkie ptaki (np. młode gołębie, kurczęta). Dorosłe osobniki powinny dostawać pokarm dwa razy w miesiącu, młode znacznie częściej – najlepiej dwa razy w tygodniu. Od czasu do czasu poleca się urozmaicenie wężowej diety o surowe jajo (najlepiej przepiórcze).

                                          
                                                         WYSTĘPOWANIE!

Południowo-wschodnia Azja: podnóża Himalajów, Chiny, Tajwan, Korea, Wietnam, półwysep malajski, Tajlandia, część Borneo oraz wyspy japońskie.

                                            ROZMNAŻANIE!

Ten gatunek węża zdecydowanie szybko dojrzewa zarazem dobrze karmiony rośnie, jednak do rozrodu z reguły dopuszcza się dopiero trzy letnie osobniki. Kopulacja zachodzi dopiero po upływie dwóch tygodni od zakończenia zimowego okresu stymulacji (hibernacja, okres zimowania). Węże splatają się kilkakrotnie w ciągu kilku dni potem nie interesują się sobą. Po zakończeniu ciąży trwającej około 1,5 miesiąca (7-8 tygodni) samica składa jaja (niezbędna wysoka wilgotność terrarium!). Ilość składanych jaj przez samice zależy od kondycji oraz wieku węża, zazwyczaj jest to 6-25 jaj. W późniejszej czynności przenosimy jaja do specjalnie przygotowanego przez nas wcześniej inkubatora. Złożone przez nas tam jaja po 55-65 dniach i dogodnych warunkach (temperatura 26-28°C i wilgotności 90%) wylęgają się młode wężyki osiągające 30-40 cm. Po upływie tygodnia zrzucają pierwszy naskórek (wylinkę) co oznacza, że zdolne są do dalszego funkcjonowania. Takie młode węże karmimy mysimi oseskami, wymagają one szczególnej opieki hodowcy.

                                    INFORMACJE DODATKOWE!

Dla zainteresowanych warto dodać, że wyróżniamy 7 podgatunków różniących się wzorem na ciele, barwą oraz wielkością danego osobnika. Elaphe Teaniura Firsey (zamieszkuje Tajwan), Elaphe Teaniura Valiantii (Wietnam, chińskie prowincje Guangxi i Guagdong oraz wyspa Hainan), Elaphe Teaniura Teaniura (Birma, Tajlandia, Kambodża i inne prowincje chińskie), Elaphe Teaniura Grabowsky (Borneo), Elaphe Teaniura Yunnanensis (chińska prowincja Yunnan), Elaphe Teaniura Ridley (Tajlandia, pół. malajski, Sumatra), Elaphe Teaniura Schmackeri (wyspy Miyakojima, Riukiu, Isigakijama, Iriomotelijima).

Terrarium dla tego węża (a najlepiej od razu dla pary) powinno być dość duże z racji osiąganych przez nie rozmiarów. Zbiornik powinien mieć wymiary minimum 120x60x100 cm (dł.x szer.x wys.). Jako podłoże może posłużyć mieszanina torfu i piasku lub substrat kokosowy. W terrarium nie powinno zabraknąć mocnych konarów i gałęzi do wspinaczki oraz dużego basenu ze świeżą wodą. Ten ostatni jest niezbędny, gdyż stanowi zarówno poidło, nawilżacz terrarium, jak i miejsce, w którym węże będą spędzać czas tuż przed wylinką. Optymalna dzienna temperatura w terrarium to 25-28 ºC, ale warto zadbać, by wąż miał do dyspozycji miejsca chłodniejsze (ok. 24 ºC) i cieplejsze (nawet do 32 ºC). Nocą temperatura może spaść do 20-22ºC. Zimą warto stopniowo obniżać temperaturę do 15-20 ºC. Odpowiednia wilgotność w terrarium to ok. 70% - w tym celu dwa razy dziennie zrasza się terrarium wodą ze spryskiwacza do kwiatów oraz dba, by basen zawsze napełniony był świeża wodą.